mouxlaloulouda: "You could move like a secret and slip past my life"

"You could move like a secret and slip past my life"

Μία προσωπική λίστα με αγαπημένες κυκλοφορίες της χρονιάς επηρεασμένη από ηχητικές εμμονές και μουσικές αδυναμίες με 50 επιλογές (και τουλάχιστον άλλες τόσες που δεν τα κατάφεραν) που θα μπορούσε η κάθε μία να βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του βάθρου. Σε κάθε περίπτωση έχουν εξασφαλίσει μία θέση στην καρδιά μου.

01. Grizzly bear - Veckatimest

Κύλησαν σχεδόν τρία χρόνια από το θαυμάσιο "Yellow house". Μια κυκλοφορία που δυσκολεύτηκα να απομακρύνω από το cd player. Κατά τις ηχογραφήσεις του "Veckatimest" οι Grizzly bear άφησαν τη δημιουργική τους πνοή να συλλάβει νέα στοιχεία και να τα αφομοιώσει. Τα υπέροχα πλημμυρισμένα με συναισθήματα φωνητικά των Ed Droste και Daniel Rossen (αλλά και της νεανικής χορωδίας του Brooklyn), η αριστοτεχνική διαχείριση της λεπτομέρειας, η έξοχη ενορχήστρωση και οι εξαίσιες μελωδίες αγγίζουν τις χορδές της καρδιάς, ενώ παράλληλα οικοδομούν τις ιδανικές συνθήκες για να χαθεί η σκέψη σε ονειρικές εικόνες. Συγκλονιστικό.

02. The Antlers - Hospice

Ο Peter Silberman σε δέκα (στη remastered έκδοση που κυκλοφόρησε από την Frenchkiss Records έξι μήνες μετά τη self released περιέχει δύο επιπλέον τραγούδια από το 'New York hospitals' EP) συναρπαστικά βήματα χαρτογραφεί μέσα από τη δική του οπτική γωνία την απώλεια και τον πόνο. Το κάθε ένα λειτουργεί ως κομμάτι ενός έντονα συναισθηματικού πλαζ όπου το σκοτάδι και οι μελαγχολικές ιστορίες παλεύουν με τις αχνές ηλιαχτίδες των πλήκτρων, της τρομπέτας και του banjo, όπου τα ψιθυριστά φωνητικά, τα drums και οι ακουστικές κιθάρες αναλαμβάνουν να αποκοιμίσουν την καρδιά και χειρουργικά να τη γιατρέψουν. Θεραπευτικά υπέροχο και εφιαλτικά θαυμάσιο.

03. Animal collective - Merriweather post pavilion

Οι Animal collective με την αστείρευτη δημιουργικότητά τους αναδομούν τον τρόπο που ακούγεται η μουσική με συνεχείς πειραματισμούς και τα καταφέρνουν εθιστικά περίφημα, τόσο δισκογραφικά (με τα αριστουργηματικά 'Feels', 'Strawberry jam' & 'Sung tongs'), όσο και συναυλιακά (όποιος τους έχει δει ζωντανά μπορεί να το επιβεβαιώσει. Δυστυχώς, τις εμφανίσεις τους στην Ελλάδα τις παρακολουθήσαμε ελάχιστοι. Principal και Gagarin ήταν σχεδόν άδεια). Ως γνήσιοι εξερευνητές ήχων συνεχίζουν στο 'Merriweather post pavilion' να μας παρουσιάζουν συνθέσεις βασισμένες σε πρωτότυπες ιδέες, επαναλαμβανόμενα μοτίβα και περίτεχνες ενορχηστρώσεις, να μεταλλάσσουν γοητευτικά παράξενα θορύβους και όμορφες μελωδίες, samples, παραμορφωμένα και χορωδιακά φωνητικά σε αποκαλυπτικά θεσπέσιες ηχητικές εμπειρίες. Κλασικό (όπως και το 'Fall be kind' EP).

04. Sunset rubdown - Dragonslayer

Ο Spencer Krug έχει το άγγιγμα του Μίδα. Τρίτη συνεχόμενη σπουδαία κυκλοφορία (προηγήθηκαν τα "Random spirit lover" και "Shut up I am dreaming") για τους Sunset rubdown με συνθέσεις μεγαλύτερης διάρκειας, με πλήθος ιδεών, δημιουργικότητα, πολύπλοκες (αν και άμεσες) ενορχηστρώσεις και δομές που μοιάζουν με λαβύρινθο, η ομορφιά των οποίων αποκαλύπτεται πλήρως με την ολοκλήρωσή τους, με τα τύμπανα συχνά να αναλαμβάνουν να κεντρίσουν την προσοχή, τις κιθάρες γεμάτες δυναμισμό και ενθουσιασμό, στιχουργική επηρεασμένη από τον Carey Mercer (Frog eyes), χρήση αναφορών σε παραμύθια και μύθους (από τον Ίκαρο που προσπαθεί να κατακτήσει τους αιθέρες μέχρι φαντάσματα, δράκους και βασίλεια), ιστορίες αγάπης, το πιάνο και τα πλήκτρα να επιδρούν καθοριστικά (και πάλι) σε γοητευτικότερους ρυθμούς και μελωδίες και φυσικά, το συναρπαστικά γλαφυρό τρόπο που ερμηνεύει ο Krug και τα έξοχα φωνητικά της Camilla Wynne Ingr. Το "Dragonslayer" πρόκειται για δισκογραφικό θρίαμβο. Σε όλα τα παραπάνω υπολογίστε ότι κυκλοφόρησε το picture 7'' 'Introducing Moonface' και το 'Dreamland EP: Marimba and shit-drums ως Moonface, ενώ συνέπραξε για δεύτερη φορά με τους Dan Bejar και Carey Mercer στο 'Enemy mine'.

05. Wild beasts - Two dancers

Το "Two dancers" είναι γοητευτικά πειραματικό, με συνθέσεις πιο άμεσες (με την πρώτη ακρόαση σε κερδίζουν) σε σύγκριση με εκείνες του περυσινού "Limbo, panto", με προσεγμένες ενορχηστρώσεις, διάχυτο ρομαντισμό και νοσταλγία, χορευτικούς ρυθμούς, τις κιθάρες να επιφυλάσσουν μελωδικές εκπλήξεις και το παιχνιδιάρικα εφευρετικό groove των τυμπάνων να στοιχειώνει τη μνήμη σου. Ωστόσο το αδιαμφισβήτητο πλεονέκτημα εντοπίζεται στις ερμηνείες. Η μία φωνή συμπληρώνει την άλλη. Ο Tom Fleming σχεδιάζει με μπάσες συχνότητες και ο Hayden Thorpe προικισμένος με αξιοθαύμαστες εκφραστικές αρετές (με απολύτως ελεγχόμενο vibrato, έντονο λυρισμό και θεατρικότητα) ζωγραφίζει με ευαισθησία συναισθήματα. Αρκεί να κλείσεις τα μάτια σου και μείνεις προσηλωμένος στην αποστομωτικά καθηλωτική μουσική των Wild beasts για να σε παρασύρει σε συναρπαστικά ηχητικά ταξίδια.

06. The Flaming lips - Embryonic

Το "Embryonic" προέκυψε από αμέτρητες ώρες δοκιμών στο μουσικό εργαστήριο των The Flaming lips. Χωρίς προκαθορισμένη ηχητική πυξίδα, αλλά με αυτοσχεδιαστική διάθεση εγκατέλειψαν τους παραδοσιακούς τρόπους δημιουργίας τραγουδιών καλωσορίζοντας μία νέα δημιουργική περίοδο. Αποστείρωσαν τα δοχεία από τα αποτυπώματα της παιχνιδιάρικης pop που διέκριναν πρόσφατους δίσκους τους και πρόσθεσαν με τη λαβίδα τους άτακτες αναλογίες progressive ψυχεδέλειας, krautrock, ηλεκτρονικών beats, samples και funk. Τα αέρια που εκλυθήκαν δημιούργησαν μία σκοτεινά ομιχλώδης και χαοτικά αιθέρια ατμόσφαιρα μέσα από την οποία προέκυψαν 18 συνθέσεις, όπου η ένταση με τις ξαφνικές ηλεκτρικές εκκενώσεις & τις παραμορφώσεις και οι μελωδίες (βασισμένες στα πλήκτρα και τα synths) εναλλάσσονται, ενώ τα επαναλαμβανόμενα, ρυθμικά groove από το μπάσο, τις κιθάρες και τα drums τρυπώνουν σχεδόν ακαριαία στη μνήμη. Η κάθε ακρόαση του πειράματος σε επιβραβεύει με νέες συγκινήσεις επιβεβαιώνοντας τις χαρισματικές ικανότητες ενός συγκροτήματος που συνεχίζει να συναρπάζει πάνω από 20 χρόνια. Μαζί με τα "The soft bulletin" και "Yoshimi battles the pink robots" ίσως ότι εντυπωσιακότερο έχουν κυκλοφορήσει.

07. Fuck buttons - Tarot sport

Το 'Tarot sport' είναι ένας δίσκος που αγγίζει με έναν περίεργο, απροσδιόριστα μυστηριώδη τρόπο όλες τις αισθήσεις σου. Σα μια πετρούλα που πέφτει ξαφνικά στη λίμνη της φαντασίας σου, ταρακουνώντας τα νερά της και σχηματίζοντας εικόνες στη μνήμη σου. Οι Fuck buttons κατασκευάζουν μια μουσική χειροτεχνία με θαυμάσια συνοχή που διαθέτει την πειραματική αισθητική του 'Street horrrsing' (κυκλοφόρησε πέρυσι) με πιο έντονα τα χορευτικά στοιχεία (χάρη στον παραγωγό Andrew Weatherall), φιλτράρει το διαπεραστικό θόρυβο μέσα από στρώματα μελωδίας και αναμειγνύει απρόσμενα επαναλαμβανόμενους ήχους από drum machine, synths, μπάσο, παραμορφωμένα και ρυθμικά beats, πλήκτρα και ηλεκτρονικά. Εθιστικά εξαιρετικός.

08. Soap&skin - Lovetune for vacuum

Η πιο ανατριχιαστικά όμορφη εμπειρία της χρονιάς.

09. Bowerbirds - Upper air

Ρομαντικά μελαγχολική folk με pop αναλαμπές με επίκεντρο την ακουστική κιθάρα και τις προσωπικές αφηγήσεις του Phil Moore, αλλά και το ακορντεόν, το πιάνο και τα φωνητικά της Beth Tacular. Παρά την παρουσία εγχόρδων, drums, ακουστικού μπάσου και κρουστών, οι ενορχηστρώσεις παραμένουν λιτές. Η μουσική των Bowerbirds μοιάζει ετοιμόρροπη από το βάρος των συναισθημάτων, οι στίχοι εστιάζονται σε θέματα διαπροσωπικών σχέσεων, προσπαθώντας να κατανοήσουν την ανθρώπινη ύπαρξη, ενώ σε δέκα συνθέσεις ξεδιπλώνουν τις ευαίσθητες μελωδίες τους, με ύφος ανάλογης ποιότητας με την προηγούμενη κυκλοφορία τους ("Hymns for a dark horse"). Απλώς, με νέες εμπνεύσεις. Ένας δίσκος υπέροχα εσωστρεφής, ο οποίος απαιτεί υπομονή και επανειλημμένες ακροάσεις.

10. Other lives - Other lives

Οι Other lives για δύο χρόνια σκάλιζαν συνεχώς τα χωράφια της καρδιάς τους για να ανιχνεύσουν μελαγχολικούς στίχους εκτυφλωτικής ομορφιάς ποτισμένους από τις θλιμμένες αναμνήσεις τους, για να φυτέψουν στη συνέχεια, πολύχρωμους σπόρους ορχηστρικής pop, να μεθύσουν τον αέρα με τη γύρη της εκλεκτής φωνής του Jesse Tabish, να κινητοποιήσουν τις αισθήσεις με τις υπέροχες μελωδίες του πιάνου και να ραντίσουν το έδαφος με αρώματα τσέλου. Σαν τη γαλήνη που επικρατεί στη θάλασσα μετά τα κύματα, το αποτέλεσμα της αφοσίωσής τους ήταν θαυμάσιο. Δηλαδή; Ένας κήπος με 11 ανθισμένα τραγούδια ιδανικά για τις στιγμές που ο ήλιος βυθίζεται στην αγκαλιά της νύχτας.

11. St. Vincent - Actor

Mε έμπνευση κινηματογραφικές ταινίες, μελωδικότερη, ανατρεπτικότερη, πειραματικότερη προσέγγιση της pop και πλουσιότερες ενορχηστρώσεις η Annie Clark πετυχαίνει στο δεύτερο δίσκο της να σε αποπλανήσει με τη μουσική της ευφυΐα.

12. Doves - Kingdom of rust

Οι (αγαπημένοι) Doves επιβεβαιώνουν και στον τέταρτο δίσκο τους (μετά από τέσσερα χρόνια αναμονής) την αλάνθαστη ικανότητά τους να συνθέτουν ενορχηστρωτικά και στιχουργικά περίφημους, μελωδικούς δίσκους μελαγχολικά ρομαντικής pop.

13. Yeah yeah yeahs - It's blitz!

"These songs contain Karen O's most expressive singing yet, and the tension between her vocal performances and the band's playing results in music richer in emotion than anything the trio has done since 'Maps,' its breakout hit from 2003."

Mikael Wood, Los Angeles Times

14. The Horrors - Primary colours

Έστω και αν οι συνδυασμοί των βασικών χρωμάτων δεν αρκούν για να σχηματίσουν το ιδανικό ουράνιο τόξο, το αποτέλεσμα δύσκολα σε αφήνει ασυγκίνητο. Οι The Horrors ξεσκονίζοντας τη δισκοθήκη τους ανακαλύπτουν σπουδαίες (κυρίως) Βρετανικές κυκλοφορίες προηγούμενων δεκαετιών, μαγεύονται και αποφασίζουν να αλλάξουν ηχητική κατεύθυνση σε σχέση με τον παρορμητισμό, τον ενθουσιασμό, τα garage rock στοιχεία και την ένταση του "Strange house". Καταφέρνουν να πείσουν τον Geoff Barrow να αναλάβει την παραγωγή του "Primary colours" προκειμένου να τους βοηθήσει να συνδυάσουν εύστοχα τις επιρροές του και να προσδώσουν στις κιθαριστικά σκοτεινές συνθέσεις τους μουσική προσωπικότητα. Μια ακρόαση του δίσκου σε πείθει!

15. The Twilight sad - Forget the night ahead

Αν και τα βασικά υλικά δόμησης του "Forget the night ahead" παραμένουν σχεδόν ίδια με εκείνα του "Fourteen autumns & fifteen winters" (αν και με απολαυστικές προσθήκες), ο άνεμος της απόγνωσης και της απελπισίας, όπως αποτυπώνεται στους στίχους, είναι ισχυρότερος, οι ηχητικές παραμορφώσεις μπερδεύονται με πιο έντονες, κιθαριστικές καταιγίδες, ενώ οι συννεφιασμένες μελωδίες και τα φωνητικά του James Graham συνεχίζουν να συγκινούν.

16. Camera obscura - My maudlin career

"It’s an infectious album that blooms repeatedly throughout, unfolding in muted, endearing aural hues; simultaneously sad and celebratory, and always charming."

Steve LaBate, Paste

17. Archive - Controlling crowds

Στο "Controlling crowds", ίσως ότι εντυπωσιακότερο έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα αναμειγνύουν αψεγάδιαστα trip hop, ηλεκτρονικά στοιχεία, alternative ρυθμούς, κινηματογραφικές μελωδίες και hip hop πειραματισμούς σε ονειρικές συνθέσεις μεγάλης διάρκειας που σε εκπλήσσουν. Απαραίτητο (στην έκδοση που περιλαμβάνει όλα τα μέρη).

18. French teen idol - El siete es la Luz

Στο "El siete es la Luz " οι post rock ρυθμοί προσεγγίζονται ηλεκτρονικά με drum beats και φωνητικά samples, πλαισιώνονται με τις μελωδίες του πιάνου, τις κιθάρες, τα έγχορδα και θέα τους μεταβαλλόμενους χρωματισμούς του ουρανού μέσα από το μουσικό παράθυρο του Andrea Di Carlo (French teen idol). Ενορχηστρώσεις υποδειγματικές και συνθέσεις ανθισμένες που ευωδιάζουν υπέροχα και τρυπώνουν αμέσως στις φυλλωσιές της μνήμης.

19. A place to bury strangers - Exploding head

Μετά την επιτυχία της ομώνυμης κυκλοφορίας τους οι A place to bury strangers συνεχίζουν να κινητοποιούν τις αισθήσεις μας και στο "Exploding head", διατηρώντας στο επίκεντρο των συνθέσεών τους τις κιθαριστικές εκρήξεις και το θόρυβο. Τα φωνητικά παραμένουν δυσδιάκριτα, οι μελωδίες αντικαθιστούν το χάος, έστω και αν συχνά σκεπάζονται από εμπνευσμένες ηχητικές παραμορφώσεις και η παραγωγή του δίσκου από τον Andy Smith προσθέτει pop αμεσότητα με τα drums να εμφυσούν χορευτικές αναπνοές. Αναμφισβήτητα, σε συνεπαίρνουν με τον ενθουσιασμό και την ενέργειά τους.

20. Super furry animals - Dark days/Light years

Οι Super furry animals αδυνατούν να ακολουθήσουν συγκεκριμένες συνθετικές δομές και προσθέτουν στην αξιοθαύμαστη δισκογραφία τους μία ακόμα έξοχη κυκλοφορία εμπνευσμένα παλιομοδίτικης pop, ψυχεδέλειας και πειραματικής rock με funk και ανατολίτικα στοιχεία (αλλά και rap στα γερμανικά), η οποία σφύζει από ζωντάνια, πληθώρα παράξενων ιδεών και ρυθμό.

21. Sébastien Schuller - Evenfall

Ο Sébastien Schuller εξορύσσει προσεκτικά από το ορυχείο του δέκα πολύτιμους μελωδικούς λίθους που αναδίδουν αρώματα κινηματογραφικής μελαγχολίας, δέκα ρομαντικές συνθέσεις βασισμένες στο πιάνο και τα ηλεκτρονικά με τα φωνητικά να αιωρούνται από πάνω τους, τις οχυρώνει σε μια θήκη με ένα όμορφο εξώφυλλο και μας προσκαλεί σε μια ξενάγηση σε καταπράσινους ηχητικούς λόφους με φόντο την ομίχλη. Το "Evenfall" είναι μια απολαυστικά θαυμάσια κυκλοφορία που είναι αδύνατο να αποχωριστείς.

22. 93MillionMilesFromTheSun - 93MillionMilesFromTheSun

Με σχεδία την αγάπη τους για το shoegaze και τις κιθαριστικές μελωδίες και πανιά τον ενθουσιασμό, τη διάθεση για πειραματισμό και τις ατέλειωτες ώρες πρόβας, οι 93MillionMilesFromTheSun μας παρασύρουν στη ρυθμική δίνη του θορύβου, ψιθυρίζουν μελαγχολικούς στίχους, αφήνουν τον ηλεκτρισμένο άνεμο να σηκώσει κύματα παραμορφώσεων, αυξάνουν την ένταση και την εγκαταλείπουν μέχρι να αργοσβήσει στο ακρογιάλι. Όχι μόνο δε ναυαγούν στην ομώνυμη, χορταστικής διάρκειας (αγγίζει τα 80 λεπτά) πρώτη, δισκογραφική τους κυκλοφορία, αλλά καταφέρνουν να αναδείξουν τις ικανότητές τους και να μας θαμπώσουν με ένα ήχο περιπετειώδη και μια δυναμική που μοιάζει ανεξάντλητη.

23. The Longcut - Open hearts

Οι The Longcut στο Open hearts είναι πιο θορυβώδεις, πιο παθιασμένοι, με πιο χορευτικούς ρυθμούς, με ορχηστρικό προσανατολισμό και φωνητικά, με περισσότερες ιδέες, με μεγαλύτερο εύρος ήχων, πλήκτρα, samples και ηλεκτρονικά beats και με τις κιθάρες, τα drums και το μπάσο να οργιάζουν (ζωντανά θα σε αφήνουν άφωνο). Ο δίσκος που άκουσα περισσότερες φορές!

24. Fever Ray - Fever Ray

Τα αινιγματικά φωνητικά της Karin Dreijer Andersson, τα ηλεκτρονικά που ακούγονται σα να ξεθάφτηκαν από προηγούμενες δεκαετίες και ο τρόπος που συνδυάζει τα synths με τα κρουστά και τα ethnic στοιχεία δημιουργούν μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα και διάθεση για απομόνωση. Σχεδόν εξ' ίσου συναρπαστικό με το "Silent shout" των The Knife.

25. Swan Lake - Enemy mine

Οι Spencer Krug (Sunset rubdown / Wolf parade / Moonface / Frog eyes), Dan Bejar (Destroyer / The New pornographers / Hello, blue roses) και Carey Mercer (Frog eyes / Blackout beach) να διεισδύσουν για δεύτερη φορά στο Δούρειο Ίππο με το όνομα Swan Lake και μας χαρίζουν ακόμα πιο εκλεκτές συγκινήσεις. Οι πανέμορφες μελωδίες, η νοσταλγικά ρομαντική ατμόσφαιρα, η στιχουργική μαεστρία, η συνθετική αρτιότητα, το υπέροχο σκηνικό που χτίζουν τα πλήκτρα και το πιάνο, οι ζωηρές κιθάρες, οι ψίθυροι, οι παύσεις, οι κραυγές, τα ιδιαίτερα, εκφραστικά φωνητικά που αφθονούσαν στο εντυπωσιακό "Beast moans" είναι παρόντα και στο "Enemy mine". Ωστόσο, αυτή τη φορά συνεργάζονται μεταξύ τους πιο αποτελεσματικά (εμπλουτίζουν όλοι με ιδέες και φωνητικά το κάθε τραγούδι, παρ' όλο που ο χρόνος που πέρασαν μαζί ήταν πάλι λιγοστός), ενώ καλύπτουν την Αχίλλειο πτέρνα τους που είχε να κάνει με τρόπο ηχογράφησης (η διαφορά είναι αισθητή).

26. The Pains of being pure at heart - The Pains of being pure at heart

Οι The Pains of being pure at heart συνθέτουν όμορφα τραγούδια, στα οποία αποτυπώνεται η εφηβική αθωότητα, οι μουσικές επιρροές, η ενέργεια και ο ενθουσιασμός τους. Η αστραφτερά ονειρική, κιθαριστική pop τους με τα shoegaze στοιχεία, οι ξεσηκωτικές μελωδίες, οι οποίες είναι επικαλυμμένες με φωνητικά από μέλι άριστης ποιότητας, οι ενορχηστρώσεις με τη διακριτική παρουσία των πλήκτρων και τα ρυθμικά drums λάμπουν στον ομώνυμο πρώτο δίσκο τους.

27. Blue roses - Blue roses

Η Laura Groves με οδηγό την αγάπη της για τη μουσική και συμμάχους την άκρως γοητευτική φωνή της και την ικανότητά της να δημιουργεί μαγευτικές συνθέσεις με την ακουστική κιθάρα της κυκλοφόρησε ένα δίσκο απαράμιλλης ομορφιάς, πλούσιο σε ιδέες και χορωδιακά φωνητικά. Το μέλλον μοιάζει στρωμένο με ροδοπέταλα!

28. Sonic Youth - The eternal

"'The eternal' acts as a fitting and timeless aide-memoire of everything this mighty band has ever achieved."

Gideon Brody, musicOMH

29. Julian Casablancas - Phrazes for the young

Στο υπέροχο "Phrazes for the young" ο Julian Casablancas μοιάζει με αρχιτέκτονα που δεν οικοδομεί πρωτότυπες συνθέσεις, αλλά ανακαινίζει και αναδιαμορφώνει υπάρχοντα μουσικά σχέδια και επιρροές από προηγούμενες δεκαετίες, αναδεικνύει τις δημιουργικές ικανότητές του και ψεκάζει στον καμβά ετερόκλητους ηχητικούς ρυθμούς με έναν εμπνευσμένα μοντέρνο τρόπο. Με τη drum machine, τα synths, τα ηλεκτρονικά beats και τις αναμνήσεις του από το παρελθόν ως αφετηρία σχεδίασε ρομαντικά παιχνιδιάρικα τραγούδια με disco ίχνη ('11th dimension'), pop μελωδίες με αγαπημένα γνώριμα στοιχεία από το συγκρότημά του ('Out of the blue' και 'Left & right in the dark'), πρόσθεσε εκφραστικά φωνητικά, drone δομή ('River of brakelights'), κιθαριστικά solo και soul ονειροπολήσεις ('4 chords of the apocalypse'), country στοιχεία (η χρήση του banjo στο 'Ludlow St.' ξαφνιάζει ευχάριστα), σημεία που αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι σε νυχτερινή πτήση με φόντο το αχανές διάστημα ή περιπλανιέσαι μέσα σε retro ηλεκτρονικό παιχνίδι ('Glass'), τρομπέτες και ανέλπιστους, θριαμβευτικούς ελιγμούς ('Tourist'). Ένας δίσκος που διακρίνεται για την αμεσότητά του, ρέει απολαυστικά, σε εκπλήσσει με κάθε ακρόαση και παράλληλα, αποκαθιστά την ελπίδα ότι οι The Strokes, ένα από τα συγκροτήματα που διαδραμάτισαν καταλυτικό ρόλο τον 21ο αιώνα χάρη στους δύο πρώτους, έξοχους δίσκους τους ("Is this it" & "Room on fire") θα συνεχίσουν να μας συναρπάζουν (παρά το ασταθές "First impressions of Earth" και τη μακροχρόνια δισκογραφική τους απουσία).

30. Former ghosts - Fleurs

Η δισκογραφική συνάντηση του Freddy Ruppert (This song is a mess but so am I) με τους Jamie Stewart (Xiu Xiu) και Nika Roza Danilova (Zola Jesus), δηλαδή ο κόσμος των Former ghosts είναι εφιαλτικά δραματικός και αινιγματικός. Οι στίχοι διαθέτουν ένα ποιητικό άγγιγμα και αφορούν γεγονότα που συμβαίνουν και καθορίζουν τη ζωή, όπως η αγάπη, ο θάνατος, οι επιθυμίες, οι στιγμές πόνου, ο θυμός, η απελπισία. Αψηφώντας τις εκφραστικές συμβάσεις, η πειραματική pop τους με επιρροές από τη δεκαετία του '80 γεφυρώνει καινοτόμα πλήθος ιδεών, απρόσμενες ενορχηστρώσεις, ηλεκτρονικά επεξεργασμένους και παραμορφωμένους ήχους, synthesizers και προγραμματισμένα beats, τα οποία αλωνίζουν στο παρασκήνιο, drum machine και ρυθμικά κρουστά, παθιασμένες ερμηνείες, στοιχειωμένους ψιθύρους και μουρμουρητά. Ένα μελωδικό χάος που τιθασεύεται με επιδεξιότητα και την τάση για πρωτοπορία διάχυτη σε κάθε τραγούδι.

31. Shannon Wright - Honeybee girl
32. Bat for lashes - Two suns
33. Phoenix - Wolfgang Amadeus Phoenix
33. Atlas sound - Logos
34. Fanfarlo - Reservoir
35. Bill Callahan - Sometimes I wish we were an eagle
36. The Black heart procession - Six
37. Do make say think - Other truths
38. Crippled black phoenix - The ressurectionists / Night raider
39. Alexander Turnquist - As the twilight crane dreams in color
40. The XX - XX
41. Dälek - Gutter tactics
42. The Clientele - Bonfires on the Heath

Αγαπημένες ελληνικές κυκλοφορίες

Etten - I know you're behind me but I'm not scared
Film - Persona
Γιάννης Αγγελάκας - Ψυχή βαθιά
Coin - Popstitute
Dread Astaire - Playstation
The Last drive - Heavy liquid
+ Exposed by observers - Secondhand youth EP
+ May Roosvelt - Panda: A story about love and fear EP