Το 'Hardcore will never die, but you will', το έβδομο δισκογραφικό τρενάκι των Mogwai ανηφορίζει ατάραχα δίπλα από ερείπια, εισβάλλει σε γραμμές με ποικίλλες ρυθμικές ταλαντεύσεις, διασχίζει απότομες, κιθαριστικές καταβάσεις παρακάμπτοντας χαράδρες και απρόσμενες παραμορφωμένες στροφές, πιστοποιώντας το θάρρος τους και την ικανότητά τους να μηχανεύονται ξεχωριστές μελωδίες σε κάθε μία από τις δέκα διαδρομές (και μία επιπλέον μακράς διαρκείας), άλλοτε βασισμένες στην ενεργητικότητα των drums και στα περίσσα εμπνευσμένα ηχητικά τεχνάσματα, άλλοτε να επικεντρώνονται στην οικοδόμηση ατμόσφαιρας, να αφήνονται στις διαθέσεις του πιάνου και των πλήκτρων, με beats και επεξεργασμένες φωνητικές εκπλήξεις (με τη χρήση vocoder), με στόχο να βιώσεις ανεξήγητες συγκινήσεις. Ένας ακόμα δίσκος που δεν τον ακούς απλά, αλλά τον αισθάνεσαι (παραβλέποντας έτσι κάθε λογικό, αλλά ασήμαντο ψεγάδι του).
Το 'Hardcore will never die, but you will', το έβδομο δισκογραφικό τρενάκι των Mogwai ανηφορίζει ατάραχα δίπλα από ερείπια, εισβάλλει σε γραμμές με ποικίλλες ρυθμικές ταλαντεύσεις, διασχίζει απότομες, κιθαριστικές καταβάσεις παρακάμπτοντας χαράδρες και απρόσμενες παραμορφωμένες στροφές, πιστοποιώντας το θάρρος τους και την ικανότητά τους να μηχανεύονται ξεχωριστές μελωδίες σε κάθε μία από τις δέκα διαδρομές (και μία επιπλέον μακράς διαρκείας), άλλοτε βασισμένες στην ενεργητικότητα των drums και στα περίσσα εμπνευσμένα ηχητικά τεχνάσματα, άλλοτε να επικεντρώνονται στην οικοδόμηση ατμόσφαιρας, να αφήνονται στις διαθέσεις του πιάνου και των πλήκτρων, με beats και επεξεργασμένες φωνητικές εκπλήξεις (με τη χρήση vocoder), με στόχο να βιώσεις ανεξήγητες συγκινήσεις. Ένας ακόμα δίσκος που δεν τον ακούς απλά, αλλά τον αισθάνεσαι (παραβλέποντας έτσι κάθε λογικό, αλλά ασήμαντο ψεγάδι του).
